امروز دوم تیرماه است. دیروز خورشید گرفتکی بود البته نامحسوس در تهران و پریروز هم بهار تمام شد. همین دو اتفاق دست مایه ی این شده که این طرف و آن طرف بنویسند آخرین بهار قرن. آخرین کسوف قرن خوشبحال آنهایی که برایشان این اتفاق ها دست مایه ی جهشی در ذهنشان و برقی در سرشان است. این روزها که تقویم من ثابت مانده و پیش نمی رود، دیدن شادی دیگران، یا دلخوشیهای کوچکشان مایه ی دلگرمی ست. یک بازی بود که در کودکیهایم میکردم: می ایستادم درست وسط ترنج قالی. دلهره ی مدام گریختن
باران و سایر قضایا
اگر احوال ما را جویا باشید
ی ,مایه ,تمام ,اتفاق ,قرن ,بهار ,مایه ی ,دست مایه ,دیدن شادی ,شادی دیگران، ,دیگران، یا
درباره این سایت